Co irytuje dziennikarzy u praktyków PR

Wzajemne oczekiwania dziennikarzy i praktyków PR spotykają się gdzieś na skrzyżowaniu Ulicy Dokładności i Alei Dobrych Relacji niedaleko Placu Zainteresowanych Czytelników.

Najczęściej słyszę narzekania dziennikarzy na nudne teksty, niejasności i pomyłki w dostarczanych materiałach – błędy ortograficzne, literówki i branżowy żargon.

Co dziennikarze mówią o praktykach PR?

1. Nie potrafią pisać.

2. Są natrętni.

3. Nie przekazują wszystkich informacji lub właściwych informacji.

4. Dbają wyłącznie o interesy swoich klientów.

5. Nie są obiektywni.

6. Brakuje im szerszego spojrzenia na problem.

7. Nie dotrzymują terminów.

8. Próbują pouczać.

9. Nie wiedzą na jakie tematy najczęściej pisze dziennikarz, któremu wysyłają informację prasową.

10. Niektórzy myślą, że można przekupić dziennikarza.

Media dostarczają ciekawych i jasnych informacji i pomagają zrozumieć świat – pracując pod presją terminów dla dużej i w większości słabo wykształconej grupy odbiorców (czytelników, słuchaczy i widzów) za przeciętne wynagrodzenie i długie godziny pracy.

Jeśli prześlesz informację prasową, której dziennikarz nie zrozumie po pierwszym czytaniu, nie oczekuj, że zechce ją wykorzystać.

Poszukaj tematu na artykuł, który redaktor wydania zechce umieścić na pierwszej stronie. Wybierz agencję PR, która ma nosa do dobrych tematów i potrafi do nich przekonać dziennikarzy.

Jeżeli uda się odblokować skrzyżowanie i utrzymać ciągły ruch w obydwie strony, możesz mieć pewność, że za kierownicą siedzi właściwy człowiek i jedziecie we właściwym kierunku.

Co jeszcze irytuje dziennikarzy u praktyków PR? Napisz o tym w komentarzu.

Krótki test mowy ciała

Mowa ciała. Postawa, gesty, mimika.

Jak dobrze sobie radzisz z kontrolą tego, co mówi Twoje ciało? Czy potrafisz prawidłowo odczytać zachowanie swoich rozmówców?

Za każde "Tak" masz jeden punkt, za każde "Nie" zero.

1. Na spotkaniu biznesowym przez cały czas kontroluję to jak siedzę.

Tak/Nie

2. Wiem co robię z rękami kiedy prowadzę gorącą dyskusję.

Tak/Nie

3. W czasie rozmowy nie tylko słucham dziennikarza, ale także obserwuję jego zachowanie.

Tak/Nie

4. Wiem kiedy dziennikarz blefuje.

Tak/Nie

5. Wiem kiedy ktoś mnie okłamuje.

Tak/Nie

6. W rozmowie z dziennikarzem prasowym potrafię odczytać z jego mowy ciała kiedy zamierza zakończyć wywiad.

Tak/Nie

7. W czasie negocjacji więcej uwagi poświęcam obserwacji zachowania drugiej strony niż przedstawianym kontrofertom.

Tak/Nie

8. Potrafię odczytać nastrój współpracowników zanim cokolwiek powiedzą.

Tak/Nie

9. Na zebraniach zazwyczaj udaje mi się osiągnąć to, co zamierzałem.

Tak/Nie

10. Na prezentacjach wszyscy mnie chętnie i uważnie słuchają.

Tak/Nie

11. Potrafię przewidzieć co dziennikarz zamierza powiedzieć.

Tak/Nie

12. Mam donośny głos. Nie mam kłopotu z wystąpieniem publicznym dla grupy 50 osób.

Tak/Nie

13. Mam silną intuicję. Często prawidłowo odczytuję nastroje innych ludzi.

Tak/Nie

14. Kiedy przychodzę na zebranie nie mam problemu z odczytaniem nastroju innych ludzi.

Tak/Nie

15. Szybko nawiązuję dobre relacje z nowo poznanymi dziennikarzami.

Tak/Nie

Jaki masz wynik?

Oto krótka analiza

1-6: Musisz popracować nad lepszym rozpoznawaniem mowy ciała.

7-11: Dobrze sobie radzisz z rozpoznawaniem mowy ciała.

12-15: Możesz startować w Mistrzostwach Świata w Pokerze! Masz ponadprzeciętne umiejętności w rozpoznawaniu mowy ciała.

Kiedy odrzucić propozycję wywiadu

W większości przypadków propozycja udzielenia wywiadu stanowi znakomitą okazję do wzmocnienia reputacji organizacji.

Dobre relacje z mediami budują pozycję eksperta i umożliwiają przedstawienie swego stanowiska kiedy pojawi się jakaś kontrowersyjna sprawa.

Na naszych szkoleniach medialnych uczymy tworzenia kluczowych komunikatów i trzymania się w wywiadzie głównego przesłania.

Rozmawiać czy nie rozmawiać

Kiedy pojawia się dylemat "rozmawiać czy nie rozmawiać z dziennikarzem" najczęściej radzimy to pierwsze. Są jednak sytuacje kiedy lepiej zrezygnować z wywiadu.

Na przykład, kiedy Twoja firma planuje zbiorowe zwolnienia lub w zakładzie miał miejsce śmiertelny wypadek. Media nie są najlepszym źródłem pierwszej informacji dla ludzi, którzy mogą stracić pracę lub rodzin, które straciły najbliższą osobę.

Podobnie, musisz dokładnie przemyśleć ile możesz powiedzieć o sprawach prawnych lub poufnych lub negocjacjach ze związkami zawodowymi.

W przypadku sprawy sądowej prawnik może doradzać całkowite milczenie, podczas gdy dział lub agencja PR będzie zachęcać do publikacji ogólnego komunikatu, na przykład "Jesteśmy przekonani, że sąd podzieli w werdykcie nasze stanowisko."

Możesz być poproszony o komentarz w sprawie skandalu w innej firmie w Twojej branży. Jeśli zdecydujesz się na wypowiedź – nawet jeżeli nie masz z tym nic wspólnego – będziesz od tej chwili kojarzony z tym skandalem.

Na tej samej zasadzie rozmowa z reporterem lub redakcją, która nie cieszy się dobrą reputacją również nie doda Ci splendoru.

Są też mniej poważne sytuacje kiedy lepiej zrezygnować z wywiadu. Na przykład, kiedy masz się wypowiedzieć na temat, który nie ma nic wspólnego z tym, co robisz. Taki wywiad nie wzmocni Twojej reputacji eksperta.

Ryzykowna może być także rozmowa z reporterem o radykalnych poglądach politycznych.

I na koniec, jeśli zgodziłeś się na wywiad na wyłączność, nie umawiaj się na rozmowę z konkurencyjną redakcją.

Jak podziękować za propozycję wywiadu

Jeżeli zdecydowałeś się nie przyjąć zaproszenia, jak o tym powiedzieć reporterowi?

Po pierwsze, powiedz to jasno i otwarcie. Nie zwlekaj, nie graj na czas, nie rób uników. Powiedz, że nie możesz wypowiedzieć się na ten temat i wytłumacz dlaczego.

Jeśli znasz kogoś kompetentnego kto byłby zainteresowany taką rozmową, podaj dziennikarzowi kontakt do tej osoby.

Nie rezygnuj z wywiadu z błahego powodu, na przykład niechęci do reportera lub redakcji. Jeśli już musisz odmówić, zrób to grzecznie i profesjonalnie.

Dlaczego lubię kiedy reporter zadaje pytanie zamknięte

Co najbardziej martwi uczestników szkoleń medialnych?

Najczęściej chodzi o jedno: o co mnie zapytają?

Większość uważa, że udzielanie wywiadów to jakaś czarna magia. Wydaje się, że reporterzy godzinami wymyślają najbardziej dociekliwe i przebiegłe pytania, których celem jest ujawnienie całej naszej ignorancji.

Wcale tak nie jest.

Nawet najbardziej doświadczeni reporterzy nie mają czasu na przygotowanie listy dokładnych pytań i dokumentację tematu. Analiza pytań najczęściej powtarzanych w wywiadach pokazuje, że nie ma ich tak dużo jak mogłoby się wydawać.

Na szkoleniach medialnych pokazujemy jak sporządzić listę pytań jakie zada reporter. To prawda, że nie można przewidzieć wszystkich pytań, ale dzięki ćwiczeniom można nauczyć się zachowania także w takiej sytuacji.

Pytania otwarte i zamknięte

Pierwsza rzecz jakiej uczymy to rozróżnienie pytania otwartego od zamkniętego. Na pytanie zamknięte odpowiada się TAK lub NIE. Czasem NIE WIEM. Na przykład: "Czy obserwuje pan/pani to, co dzieje się na Ukrainie?"

Pytanie otwarte wymaga bardziej rozwiniętej odpowiedzi. Na przykład: "Co pan/pani sądzi o wydarzeniach na Ukrainie?"

Reporterów uczy się zadawania pytań otwartych. Powód jest oczywisty. Spróbuj porozmawiać dłużej z kimś kto odpowiada tylko TAK lub NIE – bo nie potrafisz inaczej pytać. Żadna przyjemność dla Ciebie i minimum satysfakcji dla czytelników, słuchaczy lub widzów.

Kiedy analizuję wywiady zadziwia mnie zaskakująca liczba pytań zamkniętych. Są to najczęściej pytania z tezą i rozmówca ma tylko potwierdzić, że zgadza się lub nie z tym, co mówi... reporter. Jeśli chodzi o warsztat medialny, jest to ewidentny błąd.

Atut pytania zamkniętego

Pytanie zamknięte ma jednak pewien atut dla rozmówcy. Reporter zadając takie pytanie oddaje kontrolę nad wywiadem. Dlaczego? Bo rozmówca po krótkiej odpowiedzi TAK lub NIE może od razu przejść do jednego ze swoich kluczowych komunikatów (jeśli je ma).

Reporter nie może przerwać odpowiedzi, bo byłoby to niegrzeczne, a publiczność zwraca uwagę na maniery i styl prowadzenia rozmowy. Tak więc reporter nie ma wyboru. Musi pozwolić Ci odpowiedzieć co najmniej jednym pełnym zdaniem – nawet jeśli powiesz coś, co mu się nie spodoba.

Doświadczeni i przeszkoleni rozmówcy szybko wychwytują zamknięte pytania, bo pozwalają one w naturalny sposób przejąć kontrolę nad przebiegiem wywiadu.

Jeśli jesteś zainteresowany szkoleniem medialnym, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.