Trudne pytania czy trudni dziennikarze?

Czy dziennikarze zadają trudne pytania? A może po prostu nie ma łatwych pytań?

Większość dziennikarzy stara się jak najlepiej wykonywać swoją pracę. Szukają informacji, więc pytają. Żaden prawdziwy reporter nie jest zainteresowany bezpłatną reklamą dla swego rozmówcy.

Każdy dziennikarz ma własną metodę zdobywania ciekawych informacji, w tym wypowiedzi, które wykorzysta w swoim materiale (artykule, relacji radiowej lub telewizyjnej).

Na naszych szkoleniach medialnych uczymy jak rozpoznać podchwytliwe pytania i odpowiadać trzymając się swoich kluczowych komunikatów.

I. Słowne pułapki

"Nie jest pan zażenowany tym, co się wydarzyło?"

"Dlaczego firma skandalicznie potraktowała klienta?"

Być może jest Ci szczerze wstyd i nie pochwalasz zachowania Twego pracownika. Ale "zażenowany" i "skandalicznie" to słowne pułapki, które pojawiły się w pytaniach z dwóch powodów.

Chodzi o to, żebyś:

1. zdenerwował się i dał dziennikarzowi coś, co bardzo lubi – chwilę dramatycznej emocji. Okazywanie zdenerwowania to jak zakrywanie obiektywu ręką lub uciekanie przed kamerą. Tak zachowują się ci, którzy się bronią, bo mają coś do ukrycia...

2. wykorzystał w odpowiedzi słowo pułapkę: "Nie czuję się zażenowany...".

Słuchacze i telewidzowie rzadko pamiętają pytanie dziennikarza. Nie muszą wiedzieć, że odnosisz się do jego sformułowań i ocen. Ludzie zauważą tylko słowo "zażenowany".

W odpowiedziach używaj własnych słów – nie powtarzaj wyrażeń reportera.

II. Personalizacja problemu

"Jak pan to odbiera osobiście?"

"Jako rodzic musi pan przechodzić teraz trudne chwile."

Reporterzy szukają akcji, konfliktu i emocji. Personalizacja pytania prowokuje do emocjonalnej odpowiedzi. Czasem należy tak postąpić, ale tylko pod warunkiem, że jest to zgodne z Twoim interesem.

Odnoś się do sedna sprawy – nie tego jakie wywołuje u Ciebie emocje. Wracaj do głównego przesłania: "W tej sprawie nie chodzi o moje odczucia. Najważniejsze, żeby każdy...".

III. Ostry start

Pierwsze pytanie w wywiadzie często jest łagodne i niewinne. Dziennikarz chce rozluźnić atmosferę i pokazać, że nie masz się czego bać. Ale niektórzy reporterzy od razu przystępują do ataku zadając prowokacyjne, agresywne, czasem osobiste pytanie.

"Jak pan mógł dopuścić do takiego skandalu?"

Nie zaczynaj wywiadu od słownych potyczek. W pierwszym zdaniu odpowiedzi przekaż swoje kluczowe przesłanie: "Zanim odpowiem na to pytanie, chcę powiedzieć, że..."

Nie daj się zapędzić w kozi róg już na samym początku wywiadu.

IV. Tak czy nie?

Dziennikarze lubią jasne podziały: mądry albo głupi, dobry albo zły, biały albo czarny... Nie interesuje ich sto odcieni szarości.

"Jeśli pan mówi prawdę, a on twierdzi coś innego, to znaczy, że on kłamie?"

Nie krytykuj publicznie innych – chyba, że jest to Ci na rękę.

Odczekaj chwilę i przejdź do kluczowego przesłania: "Przedstawiam moje zdanie w tej sprawie. Z mojej perspektywy...".

"Nie mogę wypowiadać się w cudzym imieniu. Moim zdaniem...".

V. Tendencyjne pytanie

W zakładzie przeciąga się strajk. Negocjacje ze związkami zawodowymi są w impasie.

Dziennikarze szukają przyczyn konfliktu.

"Dlaczego zarząd jest tak mało elastyczny w rozmowach ze związkowcami?"

Najgorsza rzecz jaką możesz zrobić to pogorszyć sytuację. Unikaj bezpośredniej odpowiedzi na tak postawione pytanie:

"Ja to widzę inaczej. Staramy się rozwiązać skomplikowany problem. Oto co już osiągnęliśmy... i do czego zmierzamy..."

Druga wersja odpowiedzi: "Działamy w trudnych warunkach ekonomicznych. Staramy się znaleźć kompromis, który będzie doceniony przez pracowników i ocali miejsca pracy."

VI. Czy może pan dać gwarancję?

"To był okropny wypadek. Czy może pan zagwarantować, że to się już nie powtórzy?"

Oczywiście, że nie możesz. Przejdź do swego głównego przesłania.

"Nikt, w żadnym zakładzie, nie może wykluczyć wypadku. Zbadaliśmy dokładnie wszystkie okoliczności, wiemy co się stało i dlaczego, rozmawialiśmy z pracownikami i zrobiliśmy wszystko co można, żeby to się nie powtórzyło."

Konkluzja

W każdej odpowiedzi nawiązuj do jednego z kluczowych komunikatów. Pamiętaj, że słucha Cię nie tylko reporter, ale szersza publiczność.

Traktuj każde pytanie (przyjazne i nieprzyjazne) jako okazję do przekazania lub powtórzenia głównego przesłania.

Kontroluj przebieg wywiadu. Jeśli pytanie jest Ci na rękę, mów więcej; jeżeli nie, odpowiadaj krótko i wracaj do kluczowych komunikatów.

Nie ma trudnych pytań i trudnych dziennikarzy. Są tylko nieprzygotowani rozmówcy.

Jeśli jesteś zainteresowany szkoleniem medialnym, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.