Dziś druga część terapii.
1. Mocne zakończenie. Ostatnie zdanie musi długo zostać w pamięci. Typowy artykuł kończy opinia niezależnego eksperta, zaskakująca konkluzja lub drobny szczegół, który rzuca nowe światło na przedstawione fakty. Dobre wrażenie robi też krótkie, zwięzłe podsumowanie.
2. Wybierz krótkie cytaty. W informacjach prasowych króluje moda na długie wypowiedzi prezesów; czasem cytat zajmuje cały akapit. Dużo lepiej wybrać trzy lub cztery najlepsze słowa – powiedziałem: najlepsze. Szukaj słów, w których są metafory, porównania, które pokazują charakter, indywidualność, które ujmują sedno sprawy. Jeśli jako autor informacji możesz wyrazić to lepiej, to znaczy, że cytat jest za słaby.
3. Niespodzianka. Wrzuć od czasu do czasu jakąś niespodziankę. Jednozdaniowy akapit. Oryginalny cytat. Fascynujące porównanie. Przekonującą liczbę. Szczyptę pieprzu i soli.
4. Krótki dystans. Bądź bezpośredni. Nie używaj strony biernej (ta informacja została napisana przeze mnie).
5. Nie owijaj w bawełnę. Nie baw się ogólnikami, na przykład, "Wiele firm nie radzi sobie z wirusami w poczcie elektronicznej." Bądź bardziej asertywny: "Wirusy atakują firmowe e-maile."
6. Sprawdź fakty. Nazwiska, tytuły i liczby. Warto przechowywać w odrębnym pliku wszystkie odsyłacze i dane źródłowe – to ułatwia weryfikację faktów i tego kto co powiedział.
7. Wymyślone cytaty. Nie zmyślaj cytatów. Takie zdania są sztuczne, pozbawione treści i oczywiście... fałszywe.
8. Unikaj pośredników. Kontaktuj się bezpośrednio z osobami, które tworzyły produkt – inżynierem, który usprawnił hamulec, projektantem, który stworzył model ekologicznego domu lub nauczycielem, który zachęcił młodzież do nauki chińskiego.
9. Bez biurokratycznej cenzury. Nie pozwalaj, żeby osoby, które nie znają się na pisaniu ingerowały w treść końcowego dokumentu. Bardzo trudno jest poprawić informację, którą "poprawiał" prezes – w końcu to szef firmy. Do zatwierdzenia wysyłaj zamknięty dokument (na przykład, w formacie PDF) i poproś o uwagi przez telefon lub e-mail. Pytaj dlaczego masz coś zmienić.
10. Płatność za efekty. Większość agencji public relations wystawia fakturę za napisaną informację prasową, nie za efekty jakie przyniesie. Nie musisz wiązać płatności z konkretnymi efektami, ale na przykład z liczbą osób, które ją przeczytają (to będziesz wiedzieć po umieszczeniu informacji online) lub pozytywnie zareagują (to będziesz wiedzieć jeśli poprosisz o komentarze).
11. Inne formaty. Wypróbuj alternatywne formaty. Infografika, poezja, plik MP3, sms, karykatura, prezentacja na Slideshare Moim zdaniem, istnieje pozytywny związek pomiędzy liczbą elementów PR oferowanych reporterom a ilością i jakością artykułów w mediach.
12. Nie spamuj. Lepiej kiedy wyślesz informację tylko znajomym dziennikarzom niż tysiącu anonimowych osób. Twoją wartość praktyka public relations wyznacza liczba relacji jakie wypracowałeś, a nie liczba liczba wysłanych informacji prasowych.
13. Nie ponaglaj. Nie dzwoń do dziennikarza 5 minut po wysłaniu informacji: "Tylko pytam czy doszła nasza informacja." Internet działał wczoraj i działa dzisiaj. Jedynym powodem do wykonania takiego telefonu jest zaoferowanie dziennikarzowi czegoś wyjątkowego, na przykład, wywiadu na wyłączność, lub pojawienie się nowego ważnego faktu.
14. Kontakt za kwartał. Wyślij po trzech miesiącach krótki e-mail: "Informowaliśmy trzy miesiące temu o naszym nowym produkcie. Może zainteresuje Państwa, że sprzedaliśmy dzisiaj milionowy egzemplarz." Nikt tego nie robi, więc miło byłoby podtrzymać kontakt i wrócić do tematu.
15. Proś o komentarz. Masz na tylnym zderzaku naklejkę "Jaki Ci się podoba moja jazda?" Poproś czytelników o komentarze – dodaj na koniec każdej informacji pytanie "Jaki Ci się podoba moja informacja prasowa?" Czy jest użyteczna? Co dodać lub zmienić?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz